Jan Tokarski, Obecność zła. O filozofii Leszka Kołakowskiego
W świetle rozważań autora Kołakowski jawi się jako filozof, który konsekwentnie, uparcie, do granic znudzenia obstaje przy stanowisku, że żadnej wartości nie można w żadnych okolicznościach absolutyzować, bo jeżeli tak czynimy, zmienia się ona w swoje przeciwieństwo – antywartość. Sytuacja, w której absolutyzujemy daną wartość, równa się sytuacji, w której cel uświęca środki, a tym samym jest dla Kołakowskiego niedopuszczalna. Każdy przypadek konfliktu wartości – a życie składa się wyłącznie z konfliktów wartości – trzeba rozpatrywać indywidualnie, nad każdą ludzką sprawą trzeba się pochylić osobno, walka o żadną wartość nie może być zaproszeniem do usprawiedliwienia przemocy, nigdy nie możemy dać się zaślepić wiarą w to, że jakikolwiek spór można rozstrzygać automatycznie, po prostu opowiadając się po stronie tego, co dla nas ważne, i tak dalej, i tak dalej… W tym aspekcie swojej myśli Kołakowski jawi się jako zatwardziały obrońca demokracji liberalnej i jej idei. Przy całym swoim tradycjonalizmie, przy całym swoim wnikliwym krytycyzmie w stosunku do idei praw człowieka, autor Pochwały niekonsekwencji pozostaje nieskrywanym piewcą kultury liberalnej, co Tokarski również w swojej książce pokazuje, np. zestawiając Kołakowskiego z Isaiahem Berlinem, jednym z najgorętszych zwolenników liberalizmu w historii.
Hanna Trubicka, „Fabularie” 2/2016
Jan Tokarski (ur. 1981) – filozof, historyk idei. Członek redakcji „Przeglądu Politycznego” i kwartalnika „Kronos”. Stały współpracownik „Kultury Liberalnej”. Wcześniej opublikował książki: Czas zwyrodniały (2014), Historie przyszłości. Wizje bolszewizmu w Rosji 1917–1921 (2012) oraz Neokonserwatyści a polityka USA w nowym wieku (2006).
Jan Tokarski, Obecność zła. O filozofii Leszka Kołakowskiego, Universitas, Kraków 2016
Dodaj komentarz